Hoog in de bol
“Hij is niet moeders mooiste
As. En zoals hij danst, houdt ook niet over. Dus ik was blij dat hij omgang
kreeg met een leuk meisje. Ik vond haar iets te mooi voor hem, maar verder
paste het dekseltje precies op het potje.”
“Mooi Miep, hij is voorzien.”
“Ja, dat dacht ik ook As. Maar toen ik laatst bij hem naar de stand van
zaken informeerde, was het alweer uit. Ze voldeed niet aan zijn eisen. Hij
dacht dat hij misschien toch iets beters kon krijgen.”
“Iets beters? Wie denkt hij wel niet wie hij is?”
“Ja As, de tango heeft de kolder in zijn kop gebracht. Hij heeft zich
er nu ook helemaal op gestort. Hij neemt alleen nog maar privélessen
bij de beste Argentijnse docenten en reist daarvoor viermaal per jaar naar
Buenos Aires. Hij wil de beste danser van Nederland worden.”
“Zodat de vrouwtjes voor hem in de rij zullen staan?”
“Ja As, hij denkt dat het zo werkt. En dat daar op een dag ook een supervrouwtje
staat, dat zijn hart in vuur en vlam zet.”
“Supervrouwtjes staan niet in de rij.”
“Nee, die hebben zelf een rij. Toch het is jammer, As. Ik vond hem altijd
een aardige jongen, maar hij heeft het inmiddels zo hoog in de bol, dat er
geen fatsoenlijk woord meer mee te wisselen valt. Laatst liep hij me zelfs
zomaar voorbij.”
“Dat gebeurt met al die ‘hoogvliegers’. Als ambities de kop
op steken, worden het in de salon onuitstaanbare figuren waar jijzelf maar
het beste met een boog omheen kunt lopen. Het is een kwestie van tijd dat
hij weer omlaag valt.”
“Ja. Lekker hard.”
“Plat op de bek Miep, dat is het mooiste.”
“Tanden eruit.”
“En flink in de kreukels, zodat hij voorlopig geen stap meer op de dansvloer
kan zetten.”
“Lekker rustig.”
“Zo zie je maar weer Miep, als je te aardig bent voor de mensen, krijg
je de kous op je kop. Je had hem destijds moeten negeren, geen blik waardig
moeten gunnen. Je had hem moeten vernederen, laten voelen dat hij niets voorstelde.
Dat hij nog minder dan niks was. Dat je nog liever je schoen opat, dan met
hém op de dansvloer gezien te worden.”
“Ja. Ik had onbereikbaar voor hem moeten blijven.”
“Ja Miep. Dan zat hij nu achter jou aan.”
“Nou, dat hoeft ook weer niet, As. Hij is mijn type niet.”
“Oh nou, ik vind hem wel bij jou passen hoor.”
“Bij mij? Hoe kom je d'r bij?”
“Nou, hij is toch een lieve aardige jongen, geen strafblad, en je kan
met hem lachen. Wat wil je nog meer?”
“Ja nou, ik had iets beters in gedachten...”
